| Aantekeningen |
- Uit "NIEUWS UIT HOORN EN OMGEVING"
Controle-beambte Van Viegen heeft de "spoor" vaarwel gezegd.
Na 40 jaren trouwe dienst. Het is een uitzonderlijke loopbaan, welke de heer C. van Viegen bij de Spoorwegen achter de rug heeft, want hij heeft vrijwel met alle takken van dienst kennis gemaakt in de veertig jaren, gedurende welke hij zijn dienst op de meest trouwe wijze heeft vervuld. Afkomstig uit Amerongen kwam de heer Van Viegen op 1 mei 1912 te Hoek van Holland als poetser bij de Spoorwegen op een loonbasis van Fl. 1,50 per dag, terwijl zijn kostgeld destijds Fl. 6,-- per week bedroeg. Zodra men er een jaar diensttijd op had zitten, weden de financiele omstandigheden echter beter, want dan ontving men een toelage van een dubbeltje per dag. De jubilaris is ingeddeld geweest bij de afdeling tractie, Weg en Werken, tot hij tenslotte bij de afdeling Vervoer is teruggekomen. Via allerlei functies werd hij opgenomen in 't corps van controlebeambten, welk ras thans uitsterft. Dat wil zeggen, dat er bij de Spoorwegen geen specifieke controle-beambten meer worden aangesteld.
De heer Van Viegen behoort dus tot de oude garde, zoals we in vroeger jaren, toen het station hier ter stede nog een aparte ingang en uitgang had, zijn collega's Boorsma, Koster, Pijper en Willeboer kenden. Een ieder zal zich nog herinneren, dat Van Viegen en Willeboer tezamen het controlehuisje bevolkten, totdat laatsgenoemde precies een jaar terug de dienst verliet.
Via de standplaatsen Nijmegen, Rotterdam en Woerden is de heer Van Viegen te Hoorn gestationneerd, waar hij nu twee en twintig jaar verblijft. De jubilaris heeft vele veranderingen in het algemaan bij de Spoorwegen meegemaakt doch ook in het bijzonder te Hoorn. Behalve het feit, dat hij in die twee en twintig jaar zeven chefs heeft gekend, heeft ook de inrichting van het stationsgebouw diverse veranderingen ondergaan.
De heer Van Viegen bleef echter dezelfde, wat vooral de "vaste" reizigers aan de weet zijn gekomen. Voor niemand kende hij enig pardon, want dienst is bij de heer Van Viegen steeds dienst geweest. Zonder aanzien des persoons tikte deze controle-beambte zijn slachtoffers, die zonder geldig plaatsbewijs het groene huisje wilden passeren op hun vestje of veeleer pakte hij hen letterlijk in de kraag. Vooral als een dergelijk iemand met het smoesje kwam aandragen: "Ik kon geen kaartje kopen, want het was te druk in Purmerend". Geleerd door de ervaring wist de heer Van Viegen dat diegenen in Amsterdam waren ingestapt. Op deze manier heeft de scheidende beambte menig centje voor de Spoorwegen verdiend; hoe kan het anders, want hij is spoorkees in hart en nieren.
Gedurende al die jaren heeft de heer Van Viegen een uitstekende gezondheid genoten, ondanks het feit, dat hij op zijn post weersinvloeden van allerlei aard heeft moeten trotseren. Het was namelijk voorschrift, dat de deuren tegen elkaar open moesten blijven staan, waardoor een danig trekgat ontstond.
Het is momenteel bij de Spoorwegen zo geregeld, dat men op 60-jarige leeftijd de dienst mag en als men 63 jaar oud is, moet verlaten. Aangezien de heer Van Viegen zijn maximun aantal dienstjaren heeft behaald, heeft hij niet geaarzeld om nu na het bereiken van de zes kruisjes de "spoor" vaarwel te zeggen.
De huldiging
In gezelschap van zijn echtgenote en kinderen en in tegenwoordigheid van vele collega's, alsmede de heer Willeboer, werd de heer Van Viegen gistermorgen in de Stationswachtkamer gehuldigd.
Namens de hoofd-inspecteur in de inspectie Amsterdam, de heer van Ballengooyen-de Jong, sprak de inspecteur Putman de jubilaris op hartelijke wijze toe. Spreker kenschetste hem als een plichtsgetrouw persoon en als iemand, op wie men te allen tijde kon rekenen. In zijn hulde betrok hij ook mevr. Van Viegen, die zich in verband met de ongeregelde diensttijden veel opofferingen heeft moeten getroosten. Nadat de heer Putman een blik in het verleden had geworpen, bood hij de jubilaris als blijk van waardering een enveloppe met inhoud aan. De stationschef, de heer J.J. van Dijk, prees eveneens de verdiensten van de heer Van Viegen. Spreker stipte aan, dat de houding, welke de jubilaris tegenover het reizende publiek aannam, steeds preventief had gewerkt. Namens het personeel overhandigde de chef de heer Van Viegen een actetas en zijn echtgenote een bloemstuk.
De heer B. Orsel feliciteerde hem namens zijn collega's en hoopte, dat de scheidende spoorkees nog jaren van zijn pensioen zal mogen genieten. Nu heeft de heer Van Viegen volop gelegenheid zich geheel en al aan zijn hobby - tuinieren - te wijden, zodat men hem in de toekomst menigmaal op zijn tuintje zal kunnen aantreffen. Danzal hij zonder twijfel nog vele malen aan zijn spoortijd terugdenken, temeer daar zijn stukje grond langs de "lijn" ligt.
|
1891 - 1982 (90 jaar)