| Aantekeningen |
- Uit: Gens Nostra, jaargang 75, nr. 2, 2020
Gedeelte uit het artikel "Mijn verborgen verleden" van Antonia Veldhuis.
Hij kwam in maart 1648 met vrouw en kinderen in een konvooi van 30 schepen aan in Brazilië. Een maand later moest hij tegen de Portugezen vechten. Het werd op 19-04-1648 bij Pernumbuco een nederlaag voor het Nederlandse leger. Onno werd na de strijd tot kapitein bevorderd. Nader er een 'staat en sterckte' van de militie was opgemaakt, maakte men zich op voor een nieuw gevecht. Op 17-02-1649 trokken 3510 man ten strijde bij Guararapes, wederom met winst voor de Portugezen. Aan de kant van de Nederlanders waren er 1048 gesneuvelden. Ook Onno behoorde tot de doden.
Zijn weduwe Claesken Langstraat ging met haar 4 kinderen op het schip 'De gouden Leeuw' terug naar Nederland en deed een verzoek aan de bewindhebbers van de West Indische Compagnie om restitutie van kosten van de terugtocht omdat haar echtgenoot 'in de jongste bataille in Brazilië doot gebleven' was. Ze kreeg het bedrag terug.
In het Oud-Staten Archief van Drenthe zit een verzoekschrift van Claesken Langstraet, weduwe van wijlen capitain Onno Lijphart om een jaarlijks subsidium, omdat ze 'zittende is met vier kleine kinderen, wiens vader zijn leven ten dienste van 't landt in Brazilien heeft verloren'. Op 20 februari 1655 vraagt ze een jaarlijks subsidie of appointment voor haar oudste zoontje. Er wordt 25 gulden toegekend
|
ca. 1614 - 1649 (35 jaar)