| Aantekeningen |
- In 1726 werd er een huurcontract beschreven tussen Abraham Loreijn en Willem Geritse de Oude en zijn partner Willem Gerritse de Jonge voor de verhuur van de boerenwoning en de landerijen in Spaarnwoude. Het geheel was omtrent 19 morgen (ca. 161.804 m2) groot en lag aan het kerkhof in Spaarnwoude. Het huurcontract beliep een periode van vijf jaar, van 1721 tot en met 1726. De huursom was 385 gulden per jaar. Verder was vastgelegd dat de huurders de “ordinaris Rhijnlandse” verponding en de andere ordinaris verpondingen moesten betalen. Ordinaris betekent gebruikelijk, maar er zijn ook andere definities. Daarbij kwam nog het molengeld van de Binnenpolder. Ook werd bepaald dat de huurders het land met hoornbeesten moesten beweiden en hooi
mochten oogsten zoveel als nodig was voor het voeren van hun beesten in het winterseizoen. Voorts moesten zij de sloten en het hekwerk onderhouden en mochten zij zonder toestemming van de eigenaar niet onderverhuren.
Als laatste werd nog bepaald dat zij de koemest uit de boerderij en van het land niet mochten transporteren naar elders, maar dit moesten strooien over het land en ten nutte van het land dat bij de boerderij behoorde. Abraham overleed in 1728, hierna ging het bezit in Spaarnwoude over naar zijn enige zoon Dammas. Dammas was in 1719 getrouwd met Magdalena Crommelin, hij was secretaris van de stad Haarlem. De overige bezittingen, het land in Schoten, obliga
ties, een tuin aan de Wagenweg, een huis met erf aan het Spaarne genaamd ’t Swaanhals, een som geld, vier koetspaarden, 2 rijtuigen en timmerhout moest Dammas in 1734 delen met zijn zusters Barbara en Judith en een lid van de familie Druijvestein, afkomstig uit een eerder huwelijk van Maria Dirc. Met zijn drieën waren zij toen nog de enige levende kinderen van Abraham. Dammas verkocht het bezit in Spaarnwoude in 1736 aan Baart Claaszoon Poel die woonde in Spaarnwoude. Baart Claaszoon was mogelijk de pachter van de woning en de landerijen. Het verkochte werd beschreven als een huismanswoning met 19 morgen (nog steeds de 161.804 m2) land dat lag in de Binnenpolder van Spaarnwoude. In het noorden lag het kerkhof en in het oosten de Kerklaan. Met de Kerklaan werd ook hier de Kerkweg bedoeld die door het dorp liep in de richting van de Lagedijk. De opgegeven windrichting is niet geheel correct. Het kerkhof lag ten noordwesten en de Kerklaan lag ten noordoosten van de huismanswoning en de 19 morgen land. Verder werd verkocht een stuk land dat 3 morgen en 550 roeden groot was. Dit werd in het zuidwesten begrensd door de trekvaart. Het geheel werd verkocht voor 2000 gulden. Uit de opgegeven begrenzing
kunnen we opmaken dat de huismanswoning (boerderij) de zelfde woning is als de woning van Clara van Spaerwoude.
De woning en de landerijen in bezit van boeren
Met de aankoop van de boerderij en het land door Baart Claaszoon Poel was de boerderij in bezit gekomen van een zelfstandige boer. Na zijn overlijden ging de
boerderij over naar zijn erfgenamen. Een daarvan was zijn zoon Klaas Baartzoon Poel die de boerderij voor een drie vierde part in bezit had. Hij was regerend schepen in Spaarnwoude. Uit hoofde van het bezit van de drie vierde part was hij gerechtigd om de boerderij en het land in 1786 te verkopen aan Jan Swaanenburg, een inwoner van Spaarnwoude. Het geheel werd omschreven als een huismanswoning met 30 morgen en 50 roeden (256.189 m2) wei en hooiland dat in geheel in de Binnenpolder van Spaarnwoude lag. Het bezit van land bij de boerderij was toegenomen. In het zuidoosten werd het bezit begrensd door de Hoefsloot en in het noordoosten door de Kerklaan die liep tot aan de Lagedijk. In dit geval werden de windrichtingen juist vermeld. In het noordwesten lag de bezitting van de Diaconie Armen van Spaarnwoude, hiermee zal de grond rond de kerk bedoeld worden. Jan kocht de boerderij en het land voor 8000 gulden die hij in parten afbetaalde. In 1734 restte nog een schuld van 3000 gulden, Klaas Baartzoon Poel had blijkbaar contant geld nodig want hij verkocht de schuldbrief van 3000 gulden voor 2250 gulden aan Adrianus van Maasland die woonde in Spaarnwoude. Jan was getrouwd met Willemptje Poel, een dochter van
Klaas Baartzoon Poel. Hij was rond 1797 een van de schepenen in Spaarnwoude. Na het overlijden van Jan werden zijn weduwe en de drie minderjarige kinderen zijn erfgenamen. In 1797 gaf de weduwe te kennen dat zij wilde hertrouwen met Jan Dijkzeul. Op dat moment zijn haar drie minderjarige kinderen Sijtje, Pieter en Hendrijntje respectievelijk 12½, 11 en 8 jaar oud. Vanwege het voorgenomen huwelijk wilde zij aan haar kinderen de som van 150 gulden per persoon toebedelen. Tevens beloofde zij haar kinderen ordentelijk te alimenteren en op te voeden tot de ouderdom van 25 jaar. Mocht zij overlijden, dan werden haar vader Klaas Poel en Hendrik van der Poll de voogden over haar kinderen. Hendrik van de Poll is de eigenaar van de herberg in Spaarnwoude, aan de oost
kant van het dorp. Het huwelijk ging door, de boerderij en het land kwamen daarmee ook in bezit van Jan Dijkzeul. Op de kadastrale minuutplans uit 1832 wordt zijn bezit vermeld:
Sectie A, de percelen: 66 een tuin, 67 een huis en 76 t/m 79 weiland.
Sectie B, de percelen 192 t/m 199, 206 en 208 weiland.
|
ca. 1701 - 1764 (63 jaar)